İLKER YUSUF: “BEN KİTAP VE GAZETE KOKUSUYLA BÜYÜDÜM”

Makedonya Türk edebiyatı, kökleri derinlere, dalları ise geleceğe uzanan ulu bir çınar gibidir. Bu çınarın gölgesinde nice ustalar yetişmiş, kalemleriyle bu topraklardaki Türkçe sevdasını yeşertmiştir. İşte o ustalardan biri olan merhum Sabit Yusuf’un bizlere en değerli emaneti; oğlu, eğitimci, yazar ve çok kıymetli hocamız İlker Yusuf’tur. Babasından devraldığı edebiyat mirasını omuzlarında gururla taşıyan ve aynı zamanda bir öğretmen olarak yeni nesillere Türkçe aşkını aşılayan İlker hocamızla, daktilo seslerinden Balkan FM stüdyolarına, sınıf tahtalarından kitap sayfalarına uzanan ilham verici yolculuğunu konuştuk.

Okurlarımızın sizi daha yakından tanıması adına, kendinizi nasıl tanıtırsınız?

1981 yılında Gostivar’da doğdum. İlk ve orta öğrenimimi doğduğum bu güzel şehirde tamamladım. Lisans eğitimimi ise Üsküp Kiril ve Metodiy Üniversitesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümünde aldım. Hâlen Gostivar “Mustafa Kemal Atatürk” İlkokulunda Türkçe öğretmeni olarak görev yapmaktayım.

Makedonya Çağdaş Türk Edebiyatı’nın ikinci kuşağının en önemli kalemlerinden biri olan rahmetli babanız Sabit Yusuf’tan devraldığınız bu kıymetli yazarlık mirası, sizin için ne ifade ediyor?

Her zaman övünerek söylediğim ve hasretle andığım bir cümlem vardır: “Ben kitap ve gazete kokusu ile daktilo sesiyle büyüdüm.” Rahmetli babam, günün ya da gecenin herhangi bir saatinde ilham geldiğinde daktilosunun başına geçer, yazardı. Evimizin her köşesi kitaplar ve gazetelerle doluydu. Küçük bir çocuk olarak ona hep özenirdim ve büyüyünce babam gibi olmayı hayal ederdim. Makedonya Çağdaş Türk Edebiyatı’nın ikinci kuşağının en önemli yazarlarından biri olan Sabit Yusuf ve diğer üstatların izinden giderek üçüncü kuşağı temsil etmek, benim için tarif edilemez bir gurur kaynağıdır.

Yazarlık serüveniniz çok genç yaşlarda başlamış. Kitap yayımlama fikri nasıl doğdu ve bu yolculukta sizi en çok motive eden neydi?

Çok küçük yaşlarda şiir yazmaya başladım. Özellikle o dönemde okulumuza ulaşan “Sevinç” ve “Tomurcuk” dergilerinde, öğrencilere ayrılan sayfalarda şiirlerimin yayımlanması beni hem daha çok yazmaya teşvik etti hem de arkadaşlarım arasında popüler kıldı. Bu sürecin devamı da geldi. “Birlik” gazetesinin perşembe günleri çıkan “Gençlik Köşesi”nde, daha sonra gazete bünyesindeki “Sesler”dergisinde şiirlerim yayımlanıyordu. Aynı sayılarda hem babamın hem de benim yazılarımızın yer alması, ikimizi de büyük bir gurura boğuyordu. Gençliğe adım attığım yıllarda ise artık “Birlik” gazetesinin Gostivar muhabirliğini yapıyordum. Motivasyonumu en üst seviyeye çıkaran unsurlar, yine o yıllarda yayın hayatında olan “Köprü” dergisi ve kısıtlı imkânlarla da olsa üçüncü kuşak yazarlarını bir araya getiren üçüncü dergisi oldu. Kitap çıkarmak çocukluk hayalimdi. Divan Yayıncılık sayesinde bu hayalim de gerçekleşti. Önce 2018’de “Kaybeden Adam”, ardından 2020’de “Adam Olacak Çocuk”  kitaplarım okurla buluştu.

Yayıncılık alanında da önemli bir imzanız var. Kurucusu olduğunuz Balkan FM’deki çalışmalarınızdan ve bu süreçten aklınızda kalan en özel hatıradan bahseder misiniz?

2011 yılında Gostivar ve bölgesinde frekans üzerinden yayın yapan Balkan FM radyosunu kurduğumuzda tek bir amacımız vardı: Türklüğün sesini duyurmak. Bu çizgimizden asla ödün vermedik. Haftanın her günü yalnızca Türkçe müzik ve Türkçe yayınlara yer verdik; 7’den 77’ye herkesin ilgisini çekecek programlar hazırladık. Amacımız hem sesimizi duyurmak hem bu topraklarda var olduğumuzu vurgulamak hem de güzel Türkçemizi yaşatmaktı. Balkan FM’in yayın hayatı tam 13 yıl sürdü. Elimizden geldiğince halkımıza bir medya aracı olarak layıkıyla hizmet ettiğimizi ve birkaç neslin yetişmesinde katkımız olduğunu düşünmek, en büyük mutluluğumdur.

Öğretmenlik, yazarlık, sunuculuk ve babalık gibi birçok önemli rolü bir arada yürütüyorsunuz. Bu farklı kimlikler arasındaki dengeyi nasıl sağlıyorsunuz?

Öğrencilerime her zaman şunu söylerim: “Bugün başarılı olduğunuz ya da size eğlenceli gelen ne varsa, onu meslek edinin. Çünkü insan, iş olarak hobisini yaptığında çalışmış sayılmaz; sadece hobisini yapar ve karşılığında ay sonunda maaşını alır.” Saydığınız bu uğraşların hepsi benim için birer hobi. Hepsinden büyük keyif alıyor, zevkle gerçekleştiriyorum…

Dilimiz, kimliğimizin en önemli parçası. Bu topraklarda Türkçemizin yaşatılması konusunda gençlere ve öğrencilerinize ne gibi tavsiyelerde bulunursunuz?

Türkçemizin yaşatılması, hem bizlerin hem de gençlerimizin önceliği olmalıdır; hele ki söz konusu yaşadığımız bu topraklar ise… Makedonya Türkleri olarak aslında şanslı bir toplumuz. Şehirler veya bölgeler bazında farklı ağız ve şivelerimiz var ki bu, Türkçemizin en büyük zenginliklerinden biridir. Bunun yanında çocuklarımız, teknolojinin imkânlarından yararlanarak ve anayasal hakkımız olan Türkçe eğitim sayesinde, standart Türkçeye de hâkim olabilmektedirler. Türkçemizi sonsuza dek yaşatacağız. Bunun için hem kendi ağız ve şivemizi unutmamalı hem de standart Türkçeye hâkim olmalıyız. Elbette eğitim seviyemizi de sürekli yükseltmeliyiz.

Son olarak, geleceğe dair yeni projeleriniz veya hayalleriniz var mı? Okurlarımıza bu konuda bir ipucu verebilir misiniz?

İnsanın hayalleri biter mi? Kısmet olursa birden fazla yeni çalışmam ve projem var. Şiirin yanı sıra kendimi farklı edebiyat alanlarında da denemek istiyorum. En kısa zamanda, umuyorum ki bu yeni projeleri de yine Yeni Balkan aracılığıyla halkımıza duyururuz. Bana bu fırsatı verdiğiniz ve onurlandırdığınız için size ve Yeni Balkan ailesine en içten şükranlarımı sunuyorum.

İlker Yusuf hocamızla yaptığımız bu samimi sohbette bir kez daha gördük ki, bir meşaleyi babadan oğula devretmek, yalnızca o ateşi taşımak değil, aynı zamanda daha da gür bir alevle geleceğe ulaştırmaktır. Hem kalemiyle hem de yetiştirdiği öğrencilerle Makedonya’da Türkçenin ve Türk kültürünün en büyük savunucularından biri olan İlker Yusuf’a teşekkür ediyor, yeni projelerini heyecanla beklediğimizi belirtmek istiyoruz. Onun gibi değerler var oldukça, bu topraklarda daktilo sesleri yerine bilgisayar klavye sesleri de, Türkçe ezgiler de, şiirler de asla susmayacaktır.

                                                                                                  Fehmi Skender